Di Mana Hendak Cari Tempat Berlindung dlm Tradisi Agama yg Baik, Bahagian 6 daripada 11

Thích Nhật Từ ini, kononnya biksu, bukanlah biksu. Dia seorang biksu palsu. Biksu sebenar tidak bercakap secara bertentangan dengan Buddha, kerana dia, dengan satu penafian terhadap Syurga Barat Buddha Amitābha ini, dia juga menafikan semua Syurga yg lain daripada semua Buddha yang lain, kerana ada banyak Buddha dan setiap daripada Mereka mencipta Syurga sendiri untuk pengikut Mereka. Jadi dengan berkata bahawa tiada Alam Buddha Amitābha, dia menafikan semua Syurga Buddha yang lain. Dia menafikan kewujudan Buddha Shakyamuni juga. Jadi dia memang menentang agama Buddha dalam satu perkataan.

Dan dgn berkata bahawa tiada neraka, dia menggalakkan orang supaya tidak takut akan karma, tidak takut akan balasan mereka dan boleh buat apa-apa saja perbuatan yg buruk atau jahat terhadap orang lain atau melanggar undang-undang kerajaan kerana mereka tak peduli. Jadi lihatlah, ini tak boleh diterima sama sekali. Anda sendiri fikirkanlah itu. Jika orang yang biasanya melafazkan Nama Buddha Amitābha dan bayangkan Alam Buddha sepanjang hidup mereka, tiba-tiba sekarang mengikut biksu ini yang berkata bahawa tiada Alam Buddha Amitābha, tiada Alam Syurga Barat, maka mereka akan kehilangan segala-galanya. Mereka akan kehilangan segala tenaga, kepercayaan yang dibina sepanjang hidup mereka. Ke mana mereka akan pergi? Tiba-tiba mrk jatuh ke dalam kekosongan Mereka akan tersesat, sama ada lahir semula di dunia ini atau malah pergi ke neraka kerana tidak percaya kepada Buddha lagi.

Jika anda tidak percaya kepada Buddha, siapa lagi yang harus anda percayai? Anda harus bergantung pada siapa lagi utk selamatkan nyawa anda, bawa anda keluar dari kancah hidup ini dan selamatkan anda dari neraka? Jadi saya mengajak semua biksu dan biksuni yg lain supaya tidak katakan perkara sebegini, seperti ‘tiada neraka, tiada Alam Buddha Amitābha’ atau mana-mana Alam Buddha yang lain kerana anda sendiri akan pergi ke neraka sedalam mungkin. Saya janji kepada anda bahawa saya bercakap benar. Tuhan ialah Saksi saya, Buddha ialah Saksi saya. Anda perlu galakkan orang supaya lafazkan Nama Buddha Amitābha kerana Buddha sendiri katakan itu, sendiri ajarkan itu dan gambarkan segala keindahan Alam itu untuk anda supaya jika anda bayangkannya, anda akan pergi ke sana.

Anda melafazkan Nama dan mungkin anda malah nampak Buddha Amitābha dalam hayat ini. Anda malah dapat pergi ke Syurga Barat dalam hayat ini. Maksud saya, bukan setiap hari, dah tentu, tetapi sekali-sekala anda akan nampaknya sepintas lalu, atau anda akan dijemput untuk berada di sana selama beberapa minit, beberapa jam.

Ada seorang biksu. Beliau ketua biksu sebuah tokong. Saya bacanya di sesuatu tempat… Saya dah lupa namanya sekarang tetapi anda akan lihatnya. Saya akan minta mereka masukkan nama biksu itu, tokong dan kisahnya untuk anda. Beliau, masih hidup, pergi ke Alam Buddha Amitābha dengan bantuan Bodhisattva Quan Yin. Seluruh kisah, beliau rekodkan. Beliau telah menulisnya untuk orangnya. Banyak biksu dan pengikut agama Buddha yang tahu akan beliau dan tokong itu, tahu akan kisah ini.

Beliau pergi selama satu hari saja semasa dalam samadhi. Dia berjalan bersama Bodhisattva Quan Yin yang muncul sebagai seorang biksu tua, jadi beliau tak tahu akan itu sehingga kemudiannya. Beliau pergi melawat tempat-tempat di Alam Syurga Barat Buddha Amitābha. Beliau kembali dengan masih hidup dan semua orang berasa terkejut melihat beliau kerana masa kehilangannya adalah enam tahun lima bulan. Tetapi bagi beliau, itu satu hari saja. Jadi orang malah umumkan bahawa beliau telah meninggal dunia kerana pada masa itu tiada kebebasan beragama juga.

Ejen kerajaan atau polis sudah datang sebelum itu ke tokongnya, mengugut, memarahi dan memfitnah beliau dengan banyak cara, dan mengugut bahawa mereka akan kembali utk beliau. Jadi apabila biksu suci ini hilang, semua orang mencari beliau di 100 buah gua di kesemua 10 arah tetapi tak dapat carinya. Jadi kemudiannya, lama selepas itu, mrk terpaksa umumkan beliau telah mati. Mereka juga berfikir mungkin kerajaan dah bawa beliau pergi dari situ dan memeriksa di merata tempat, tak dapat cari beliau dengan kerajaan, jadi mereka umumkan beliau telah mati. Jadi bayangkan apabila beliau hidup semula di depan tokong, betapa mengejutkannya bagi mereka. Beliau ialah orang hidup. Beliau seorang biksu yang dihormati dan ketua tokong yang sangat terkenal. Jadi beliau takkan berani berbohong, apa-apa seperti ini, dan buat apa? Jadi beliau kembali dan gambarkan secara terperinci perjalanannya.

Petikan daripada “REALITI MAYA YANG PALING REALISTIK: Perjalanan ‘6 Tahun 5 Bulan’ di Alam Suci Barat” : Kisah kita bermula pada pertengahan abad ke-20 sewaktu ada seorang biksu bernama Shi Kuan Jing yang merupakan ketua biksu Tokong Mai Xie Yan. Pada 25 Oktober 1967, seorang biksu tergesa-gesa berjalan keluar dari bilik meditasi Guru Kuan Jing, umumkan kepada para biksu di tokong berita mengejutkan bahawa Guru telah hilang! Pada masa itu, itu waktu tahun kedua Revolusi Kebudayaan, jadi seorang biksu segera berfikir, “Oh! Beberapa hari yang lalu, sekumpulan Pengawal Merah yg garang menyerbu masuk ke dalam tokong. Adakah itu berkaitan dengan ini?” Walaupun Pengawal Merah tidak musnahkan tokong, mereka meluru terus kepada Guru Kuan Jing dan marahi beliau, keluarkan kata-kata yang sangat kesat dan juga berkata, “Awak tunggu di sana, jangan pergi ke mana-mana. Kami akan kembali dlm masa bbrp hari.” Kemudian kumpulan Pengawal Merah tinggalkan sana dengan angkuh.

Pasukan pencarian mencari dengan teliti di lebih 100 buah gua di Gunung Yunju tetapi tetap tak dapat cari sebarang jejak Guru. Orang malah mengerahkan pasukan penyelamat untuk mencari di takungan dan kolam di sana, mencari di merata tempat tetapi tak dapat cari sebarang jejaknya. Akhirnya, tokong hanya boleh umumkan dengan berat hati kepada dunia luar bahawa Guru Kuan Jing telah meninggal dunia.

Masa berlalu. Pada suatu hari pada 1973, sama seperti setiap hari yang lain, para biksu di Tokong Mai Xie Yan mulakan kerja sibuk pada pukul 4 pagi. Apabila biksu menyapu halaman dan buka pintu pagar, semua orang terpegun. Guru Kuan Jing yang telah hilang selama lebih 6 tahun berdiri di depan pintu pagar dan tersenyum. Biksu berpangkat tinggi membuka pintu pagar dan terpegun dengan lama baru dapat berkata, “Guru Ketua Biksu telah pulang!” Kali ini, seluruh tokong kelihatan macam meledak. Semua orang berkumpul, bertanya tanpa kesudahan. Semua orang ingin tahu mengapa beliau hilang selama begitu banyak tahun dan ke mana beliau telah pergi?

Guru berkata bahawa enam tahun yang lalu, ketika sedang duduk di dalam bilik meditasi, tiba-tiba beliau terdengar seseorang memanggil namanya. Guru sendiri tidak tahu apa yang berlaku, tidak bertanya mengapa juga tetapi dengan kabur mengikut bunyi itu keluar dari tokong. Walaupun fikirannya kabur sikit, Guru tahu dengan jelas dalam hatinya bahawa beliau akan pergi ke daerah Dehua. Daerah Dehua, Fujian, adalah lebih 100 kilometer dari Tokong Mai Xie Yan. Di daerah itu, terdapat Gunung Jiuxian di mana terdapat Gua Maitreya yang kecil. Di dalamnya dipuja patung Buddha Maitreya dari Dinasti Tang. Guru Kuan Jing berjalan tanpa mengenal penat. Apabila hampir tiba di daerah Dehua, beliau bertemu dengan seorang biksu tua yang memanggil diri sebagai ‘Guru Yuan Guan’. Guru Yuan Guan mengajak beliau mendaki Gunung Jiuxian bersama-sama. Apa yang mengejutkan Guru Kuan Jing ialah Biksu Tinggi Yuan Guan ini nampaknya mengetahui segala-galanya termasuk tempat Guru Kuan Jing lahir semula dalam hayat lampau dan siapa namanya dalam hayat lampau. Dia dapat beritahunya dengan jelas.

Sambil berbual-bual, mereka berdua tiba di depan Gua Maitreya dan Kuan Jing nampak suatu pemandangan yang lagi mengejutkan beliau. Sebuah tokong yang megah muncul di depan matanya dengan dua stupa di kedua-dua belah pintu gerbang tokong itu. Lepas Kuan Jing dan semua orang yg lain masuki pintu gerbang gunung, Guru Besar Yuan Guan beritahu beliau bahawa destinasi pertama perjalanan ini ialah Syurga Tuṣita untuk melawat Gurunya Guru Zen Xu Yun. Syurga Tuṣita ialah Syurga Keempat dalam Enam Syurga Alam Nafsu yang disebut dalam agama Buddha. Menurut kitab Buddha, Syurga Tuṣita juga terbahagi kepada Laman Dalam dan Laman Luar. Laman Dalam ialah Alam Suci Bodhisattva Maitreya di mana Bodhisattva Maitreya sering diami dan ajarkan Dharma. Hanya orang yang ada afiniti dengan Bodhisattva Maitreya boleh lahir semula di Laman Dalam Syurga Tuṣita. Mendengar berita ini, Guru Besar Kuan Jing benar-benar sangat gembira.

Guru Besar Yuan Guan ketawa dan berkata, “Sebenarnya, bukanlah doa tidak wujud tetapi sifatmu dilitupi halangan karma yang tidak terkira, jadi engkau tak dapat lihat. Apabila engkau lafazkan mantera dengan ikhlas, halangan karma akan hilang dan engkau akan dapat lihat.” Selepas mengatakan itu, Guru Besar Yuan Guan beritahu Kuan Jing supaya terus melafazkan mantera. Tiba-tiba, dua bunga teratai muncul di bawah kaki mereka. Mereka berdua seperti menaiki awan dan angin, bergerak ke depan dengan pantas. Pemandangan indah di sekeliling mereka beransur hilang sehingga mereka tiba di depan sebuah istana yang megah. Di pintu gerbang, terdapat lebih 20 orang biksu berjubah sutera merah yang menyambut mereka berdua.

Ketuanyanya ialah Guru Kuan Jing, Guru Zen Xu Yun. Kuan Jing begitu tersentuh sehingga hampir menangis. Beliau berjalan ke depan dan berlutut di depan Gurunya. Guru Zen Xu Yun bantu beliau bangun dan tersenyum sambil bertanya, “ Tahukah engkau siapa itu Guru Yuan Guan di sebelahmu?” Kemudian Kuan Jing bertanya, “Siapakah Dia?” Jawapan Guru Zen Xu Yun adalah seperti halilintar di langit cerah. Dia berkata, “Sebenarnya, Dia merupakan jelmaan Bodhisattva Quan Yin.” Pada masa ini, Guru Kuan Jing tiba-tiba menjadi bermakrifat. Semua soalannya terjawab.

Guru Yuan Guan berkata, “Engkau tahu tak di mana perhentian seterusnya? Itu Syurga Barat. Jangan berlengah lagi. Jika berlengah, takkan ada masa lagi.” Syurga Barat yang disebut dalam agama Buddha Mahayana ialah Alam Suci di mana Buddha Amitābha, Bodhisattva Avalokiteshvara dan Bodhisattva Mahāsthāmaprāpta diami bersama. Di tengah-tengah pemandangan indahnya ialah sebuah gunung keemasan yg megah Mereka berdua berjalan ke depan gunung keemasan itu dan berhenti. Guru Besar Yuan Guan berkata, “Kita dah sampai! Buddha Amitābha ada di depanmu juga. Dapat lihat tak?” Guru Kuan Jing gelengkan kepala dengan keliru, “Aku tak nampak apa-apa pun.” Guru Yuan Guan tersenyum dan berkata, “Engkau berdiri di bawah jari kaki Buddha Amitābha.”

Guru Yuan Guan segera menggesa Guru Kuan Jing supaya cepat-cepat berlutut dan minta berkat Buddha Amitābha. Guru Kuan Jing segera berlutut dan berdoa dengan ikhlas. Sementara berdoa, beliau terasa badannya menjadi semakin tinggi sehingga mencapai paras pusat perut Buddha Amitābha, kemudian beliau nampak Bentuk sebenar. Buddha Amitābha memang berdiri di depannya. Beliau lihat Buddha Amitābha berdiri di atas platform teratai yang ada tingkat yang tidak terkira. Di setiap tingkat kelopak teratai ialah stupa yang cantik. Melihat lebih jauh lagi di kejauhan, Guru Kuan Jing nampak seluruh pemandangan Syurga Barat. Beliau hanya nampak landskap yang indah di dalam, lapisan demi lapisan, megah dan indah. Dalam kata-kata Guru Kuan Jing kemudiannya, meskipun beliau ingin gambarkan seluruh landskap indah di sini beliau takut 7 hari 7 malam pun tidak mencukupi.

Pada ketika itu, Guru Besar Yuan Guan bertukar menjadi bentuk sebenar-Nya sebagai Bodhisattva Quan Yin. Dia hampir setinggi bahu Buddha Amitābha. Seluruh badan-Nya lut sinar dan memancarkan beribu-ribu sinaran Cahaya. Guru Kuan Jing tiba-tiba tersedar dan segera berlutut kepada Buddha Amitābha, meminta Dia supaya berkati beliau agar terlepas drpd kelahiran dan kematian Buddha berkata kepada Bodhisattva Quan Yin, “Bawalah dia melawat tempat-tempat.”

Di Kolam Teratai gred tertinggi, Guru Kuan Jing ternampak Guru Besar Yin Guang, salah seorang biksu besar zaman Republik China. Selepas melawat Kolam Teratai, Guru Kuan Jing ucapkan selamat tinggal kepada Buddha Amitābha, melangkah ke atas bunga teratai dan terbang jauh dari Alam Suci, kembali ke Dewan Arhat Syurga Pertengahan. Seorang pemuda bawa semangkuk air dan Guru Kuan Jing tertidur selepas minumnya. Apabila beliau bangun, semua pemandangan indah telah hilang. Istana keemasan itu masih bersinar dan Bodhisattva Quan Yin masih tertera dalam fikiran Guru Kuan Jing dengan jelas di depan matanya. Namun begitu, beliau dapati dirinya duduk di dalam Gua Maitreya yg gelap di Gunung Jiuxian.

Guru Kuan Jing menunggu di dalam gua selama tiga hari baru putus harapan sepenuhnya. Kemudian dengan kecewa beliau berjalan menuruni gunung. Guru Kuan Jing dengan putus harapan berjalan ke arah Tokong Mai Xie Yan. Di sepanjang perjalanan, terdapat banyak orang yang datang dan pergi. Sementara berjalan, Guru Kuan Jing semakin terasa bahawa ada sesuatu yang tidak kena tetapi tidak dapat kata apa itu. Tiba-tiba, beliau ternampak banyak tanda yang ganjil muncul di jalan raya. Guru Kuan Jing tanya orang yang lalu dan terkejut – rupa-rupanya sudah pun 8 April 1973. Dengan kata lain, Guru Kuan Jing berada di Alam Suci selama satu hari, tetapi di dunia manusia, 6 tahun 5 bulan telah berlalu. Selepas dengar Ketua Biksu kisahkan pengalaman penuh misteri ini, semua biksu di Tokong Mai Xie Yan berasa sangat terkejut. Sejak itu, mereka beramal dengan lagi rajin.

Ia serupa, hampir sama dengan pengalaman sesetengah anak murid Tuhan saya apabila mereka pergi melawat Syurga Barat Buddha Amitābha.

Photo Caption: Selamat Tinggal Penuh Kasih Sayang, Dukacita!

Muat turun Foto