زندگی انسانی ارزشمند مان را گرامی بداریم، قسمت ۱ از ۲

لاما زوپا رینپوچه ارجمند زمانی گفت: «آنچه این بدن انسانی به ما ارائه می دهد، بسیار بیشتر از میلیاردها دلار فراوان یا مقدار بی حد و مرزی طلا، الماس یا حتی جواهرات برآورده کننده آرزوهاست. بنابراین، این بدن گرانبهای انسانی که اکنون داریم شگفت انگیز است؛ این از هر چیزی با ارزش تر است. با داشتن این بدن ارزشمند انسانی، می‌توانیم به هر یک از چهار سطح شادی دست یابیم: شادی این زندگی، شادی زندگی آینده، شادی رستگاری و روشن ضمیری، همچنین موجب شاد شدن همۀ موجودات ذی‌شعور. ما می توانیم این کار را با توسعه ذهن در مسیر، از زندگی به زندگی انجام دهیم."

بر طبق آئین بودایی، یک روح، برای رهایی باید از توهم این دنیای "سامسارا" فراتر برود. اگرچه، یک روح انسانی احتمالا مرتکب اعمال ناشایست شده و بدون فرصت چندانی برای رستگاری خویش به عوالِم پائین هستی نزول می کند. شاکیامونی بودای محترم برای ما توضیح می دهد که تولد دوباره به عنوان انسان و به دست آوردن فرصتی برای رسیدن به روشن ضمیری، چه اندازه دشوار است. "بیکشوها، [راهبان] مردی، گاوآهنی را با یکتا حفره ای در آن در اقیانوس غرق می کند. آنگاه، با بادهای مشرق، به غرب می رود و با بادهای مغرب، به سوی شرق. با بادهای شمالی به جنوب برده می شود و با بادهای جنوبی به شمال. پس، لاک پشتی نابینا در عمق اقیانوس است و پس از گذشت صد سال، به سطح اقیانوس، بالا می آید. بیکشوها، [راهبان] این لاک پشت با یک چشم برای دیدن، آیا گردن خود را در گاوآهن می نهد و برای دیدن نور، در آن حفره گیر می افتد؟" "بیکشوها، اینکه لاک پشت نابینا گردنش را در گاوآهن گذارد و برای دیدن نور، چشم در حفره گرفتار آید، احتمالش بیشتر است از آنکه نابخردی که به جهنم افتاده جسم انسانی به دست آورد."

بیش از ۶۰۰ سال قبل، استاد محترم روشن ضمیر، "چونگ کاپا" شاهکاری خلق نمود: "اصول تعالیم بودایی". این کتاب مقدس مطلع کننده به ما یادآوری میکند که فرصت نایاب انسان بودن را گرامی بداریم و آگاهانه از فرصتمان منفعت ببریم. "بدن انسان در صلح با خویش، از کمیاب ترین گوهر، ارزشمندتر است. جسمت را گرامی بدار- این جسم، تنها همین یک بار، از آن تو است. ساختار انسانی به دشواری به دست آمده- به راحتی از بین می رود. تمام چیزهای دنیوی مختصرند، همچون آذرخش در آسمان. باید که این زندگی را همچون ریزش ریزترین قطره باران بدانی؛ چیزی زیبا، که به محض پدیدار شدن، ناپدید می گردد. پس، هدف خود را مشخص کن- برای رسیدن به آن، روز و شب را غنیمت دان!"