รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
ฉันต้องหาเงิน เหมือนคนอื่น ๆ และฉันต้องทำ ธุรกิจบางอย่าง – สิ่งของ ๆฉันเอง การสร้างสรรค์ของฉันเองด้วยซ้ำ เช่น เครื่องประดับ หรือเสื้อผ้า ภาพวาด และสิ่งอื่น ๆ และผู้คนก็วิพากษ์วิจารณ์ฉันเช่นกัน สำหรับการทำธุรกิจ “ในฐานะครูทางจิตวิญญาณ หรือผู้ประกอบวิชาชีพ ฉันไม่ควรทำธุรกิจเลย” ฉันน่าจะ เดินไปตามถนน พร้อมกับกะลาขอทาน ใช่ไหม? ในยุคปัจจุบันนี้ มันไม่เป็นการดี ที่จะใช้ชีวิตอยู่แบบนั้น […] เงินของฉันไม่ใช่เงิน "ของฉัน" การบริจาคไม่ใช่การตัดสินใจของฉัน ฉันทำทุกอย่าง ตามพระประสงค์ของพระเจ้า นั่นเป็น เหตุผลที่ฉันขอบคุณพระเจ้าเสมอ และถึงแม้ว่าฉันจะสามารถ หาเงินได้ นั่นคือพระคุณของพระเจ้าด้วย และการสนับสนุนจากสวรรค์ […]
ปัญหาทางกาย บางครั้งก็ไม่ได้แย่ เท่าปัญหาทางจิต และปัญหาทางจิตใจ ปัญหาทุกประเภท เพราะพวกเขาไม่รู้ว่า จะหลุดจากบ่วงมายา ความชั่ว และสภาพแวดล้อมรอบตัว สถานการณ์ ที่ไม่เอื้ออำนวย และพลังงานที่ไม่ดีได้อย่างไร มนุษย์เป็นผู้ที่ได้รับ ความสงสารอย่างแท้จริง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม พระเจ้าจึงส่งนักบุญและพระบุตร ของพระองค์ลงมาช่วยเราเสมอ แต่ไม่ใช่ว่า เราทุกคนจะฟัง พวกเราส่วนใหญ่ไม่ฟัง นั่นเป็นสาเหตุที่โลกยังคง เป็นเช่นนี้อยู่ในปัจจุบัน และดูเหมือนว่าจะแย่ลงในบางครั้ง ดังนั้นเราจึงมีภัยพิบัติมากขึ้น ปัญหามากขึ้นในปัจจุบัน และสงครามจากประเทศหนึ่ง ไปอีกประเทศหนึ่ง เราไม่รู้ว่า จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปด้วยซ้ำ พวกเราส่วนใหญ่ไม่ทราบ และแม้ว่านักบุญและนักปราชญ์ ผู้มีญาณทิพย์จะบอกเราว่า "ถ้าคุณต้องการหลีกเลี่ยง ปัญหามากกว่านี้ โปรดทำเช่นนี้ โปรดทำเช่นนั้น จงดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง อย่าฆ่า อย่าขโมย” มนุษย์ส่วนใหญ่ยังไม่สามารถฟัง สิ่งนั้นได้ และปฏิบัติตามหลักการ ง่าย ๆ เหล่านั้น เพื่อรักษาตนเอง ให้ปลอดภัยและมีสุขภาพดี เป็นปกติ และเป็นมนุษย์ที่แท้จริง ในทางตรงกันข้าม พวกเขาหาทุกสิ่ง มาใส่ร้ายอาจารย์ หรือทำให้พวกท่านได้รับอันตราย ในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ ตั้งแต่สมัยโบราณกาล มันก็เกิดขึ้นมาโดยตลอดคุณเห็นไหมว่ามีอาจารย์กี่คน นักปรัชญาผู้ยิ่งใหญ่ นักบุญและปราชญ์ กี่คน ที่ถูกทำร้ายในโลกนี้? คุณดูรายการประวัติศาสตร์ แล้วคุณจะรู้ ไม่มีพวกเขาคนใดเลยที่มีชีวิตที่ดี อาจารย์ที่แท้จริงไม่มี อาจารย์จอมปลอม มี พวกเขามีผู้ติดตามจำนวนมาก ความมั่งคั่งมากมาย ผู้คนมากมายบูชาพวกเขา และมอบทุกสิ่งที่ พวกเขาต้องการให้พวกเขา และพวกเขาดูดี มีสุขภาพดีและมีความสุข อาจารย์ที่แท้จริงต้องทนทุกข์ทรมาน อาจารย์ที่แท้จริงเท่านั้นที่ทุกข์ทรมานจริง ๆแต่ในโลกนี้เรา จะคาดหวังอะไร? ตัวอย่างง่าย ๆ: คุณทำงานหนักมาก ทั้งหยาดเหงื่อและน้ำตาทุกวัน - แม้ว่าคุณจะป่วย คุณก็ไม่สามารถลาป่วยได้เสมอไป เพื่อสร้างรายได้เพียง หลายร้อยดอลลาร์ต่อสัปดาห์ และคุณยังต้อง จ่ายภาษีจากสิ่งนั้น และถ้าคุณไม่จ่ายภาษี คุณอาจต้องเข้าคุก หรือถูกริบข้าวของ ไปจากคุณ ถ้าคุณไม่มีเงิน เพียงพอที่จะจ่าย ค่าเช่าหรือค่าสินเชื่อบ้าน คุณก็จะไปนอนข้างถนน เร็วกว่าที่คิด สิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด แล้วคุณจะตกงาน คุณป่วย คุณมีเงินไม่เพียงพอ ที่จะจ่ายค่าโรงพยาบาล คุณก็ออกจากบ้านไป เมื่อคุณไม่มีบ้าน คุณจะไม่สามารถหางานอื่นได้ มันยากมากเลยแต่แล้วอีกครั้ง เงินที่หามาอย่างยากลำบาก ของผู้คนที่ปฏิบัติตามกฎหมาย เคารพกฎเกณฑ์ และเสียภาษี เงินทั้งหมดนี้ไปไหน? ไปสนับสนุน การฆ่าชาวสัตว์ - การกินและสนับสนุนการทำสงคราม หรือต่อต้านสงคราม คุณสนับสนุนสงคราม หรือคุณต่อสู้ในสงคราม ทั้งหมดนี้ต้องการเงิน และมันมาจากไหน? ผู้เสียภาษี สงครามและอุตสาหกรรมชาวสัตว์ เสียเงินหลายพันล้านดอลลาร์ บางครั้งแค่ในหนึ่งสัปดาห์ หรือหนึ่งเดือน ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งปี คุณสามารถอ่านบนอินเทอร์เน็ต คุณจะรู้ว่าสงครามมี ค่าใช้จ่ายเท่าไรในแต่ละวัน และเงินอุดหนุนสำหรับ อุตสาหกรรมชาวสัตว์ ทำให้คุณต้อง เสียไปเท่าไรและภาษีของคุณด้วยExcerpt from “The Economics of Meat Production” by Climate One – Mar. 25, 2014, David Simon, JD (vegan): ฉันคำนวณในหนังสือของฉัน เกี่ยวกับเงินอุดหนุนทั้งหมด ที่รัฐบาลของมลรัฐ และรัฐบาลกลาง จัดสรร ให้กับการเกษตรกรรมสัตว์ในแต่ละปี ในประเทศนี้ และฉันคำนวณตัวเลขนั้นไว้ที่ ประมาณ 38 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2023: 59 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) ถ้ามองให้เข้าใจตรงกัน นั่นคือประมาณครึ่งหนึ่งของค่าใช้จ่าย ที่ทุกมลรัฐทั้งหมดใช้จ่ายไปกับ สวัสดิการการว่างงานในปีที่แล้ว ตัวเลขนั้นอาจเป็น ลำดับความสำคัญที่สูง กว่าจำนวนที่ผู้คน มักนึกถึงเมื่อ คิดถึงเงินอุดหนุน การผลิตอาหารสัตว์ แต่นั่นเป็นเพราะอย่างที่ผมบอก ไปแล้ว ในประเทศนี้ เราอุทิศ ที่ดินมากกว่าครึ่งหนึ่งของเราเพื่อ เลี้ยงพืชอาหารสัตว์ และเราให้ เงินอุดหนุนพืชอาหารสัตว์เหล่านั้น อย่างหนัก เพื่อให้ผู้ผลิตได้ รับประโยชน์จากเงินอุดหนุนเหล่านั้น เมื่อเราคำนวณเงินอุดหนุน ค่าอาหารสัตว์ เราต้องรวม เงินอุดหนุนค่าอาหารสัตว์ด้วย นั่นรวมถึงไม่เพียงแต่สิ่งต่าง ๆ เช่น การประกันภัยพืชผลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเงินอุดหนุน ด้านชลประทานด้วย ที่มีให้ในระดับมลรัฐและรัฐบาลกลาง
แต่วิบัติแก่คุณ ถ้าคุณลืมเสียภาษีหรือไม่รู้ ว่าจะต้องเสียภาษีอย่างไร แค่เงินไม่กี่ร้อยดอลลาร์ คุณก็จะติดคุก และจะเดือดร้อนหนัก แต่เงินของคุณ เงินที่หามาอย่างยากลำบาก ไม่ได้ให้ประโยชน์ อะไรแก่คุณและลูก ๆ ของคุณมากนัก เพราะทุกอย่างถูกเผาในสงคราม หรือไหลลงสู่ แม่น้ำนองเลือด ทะเลสาบนองเลือด ของอุตสาหกรรม เลี้ยงชาวสัตว์มีหลายสิ่ง ที่ไม่ยุติธรรมในโลกนี้ ความอยุติธรรมมีอยู่ทั่วไป เราไม่สามารถบ่นได้ด้วยซ้ำ จะไม่มีใครฟังเรา และคนดีอย่าง เหล่าอาจารย์ก็มักจะ ประสบปัญหามากกว่า หรือเกือบตลอดเวลา ผู้คนจะใส่ร้ายพวกท่าน ทำให้พวกท่านมีชื่อเสียงไม่ดี จะทำทุกอย่างเพื่อให้ พวกท่านล้มลงเมื่อใดก็ได้ หรือพยายามฆ่าพวกท่าน หรือใส่ร้ายพวกท่าน บรรดาสิ่งที่พวกเขาปรุงแต่งขึ้น หรือพวกเขาประดิษฐ์ขึ้น เพื่อให้อาจารย์ ตายด้วยความทุกข์ทรมานหรือติดคุก หรือสิ่งทั้งหลาย ที่จะเกิดขึ้น ซึ่งไม่ดีต่อเหล่าอาจารย์ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขา/เธอ มีผู้ติดตามหรือไม่ ที่เชื่อในตัวพวกท่าน 100%ด้วยเหตุนี้ (พระ) เยซู จึงสิ้นพระชนม์อย่างโหดร้าย พระพุทธเจ้าทรงถูกตัดพระองคุลีบาท และหลีกเลี่ยงความตายหลายครั้ง อาจารย์คนอื่น ๆ อีกหลายคน ไม่ได้รับการยอมรับจากระบบปกติ และเสียชีวิตอย่างเงียบ ๆ หรือในที่สาธารณะในลักษณะ ที่คุณไม่คิดว่า อาชญากรจะต้องทน พวกท่านตายในคุก ด้วยยาพิษ หรือพวกท่านตายบนไม้กางเขน โดยการถูกตรึงบนไม้กางเขน หรือโดยการลอบสังหาร หรือพวกท่านตาย โดยถูกกล่าวหาอย่างผิด ๆ และแม้แต่ชื่อเสียงของพวกท่าน ก็ตายไปพร้อมกับพวกท่านด้วย และต่อมา ผู้คนสร้างวัด พวกเขาสร้างโบสถ์ พวกเขาสร้าง อาศรมเพื่อสักการะเหล่าอาจารย์ แต่เมื่อพวกท่านตายอย่างทรมาน ไม่มีใครสามารถช่วยพวกท่านได้ ไม่มีใครสามารถช่วยชีวิตพวกท่านได้ไม่ใช่ว่าเหล่าอาจารย์จะใส่ใจเรื่อง ชีวิตและความตายมากนัก แต่ถ้า พวกท่านยังมีชีวิตอยู่ พวกท่านจะ สอนเราได้หลายอย่างอีกมากมาย พวกท่านสามารถติดตามเรา ในการยกระดับและปรับปรุงจิตวิญญาณ ของเรา และด้วยเหตุนี้ทำให้ สังคมมีสติมากขึ้น เหมาะสมมากขึ้น ปลอดภัยมากขึ้น สงบสุขมากขึ้น สำหรับ ผู้อยู่ร่วมกันทั้งหมดในโลก แต่มนุษย์ก็ไม่ปล่อยให้ พวกท่านอยู่ตามลำพัง ไม่ให้ความสงบสุขแก่พวกท่าน และความสะดวกสบายในการทำงานของพวกท่าน หากคุณเป็นครูปกติ คุณจะได้รับเงิน คุณมีเวลาพักร้อน และคุณยังมี เงินเกษียณอีกด้วย แต่ถ้าคุณเป็นอาจารย์ที่แท้จริง โอ้ โอ้! ถ้าพวกเขาไม่ได้ฆ่าคุณ คุณจะรู้สึกโชคดีแล้ว ถ้าคุณรับเครื่องบูชา จากเหล่าลูกศิษย์ พวกเขาจะพูดว่า "โอ้ ท่านแค่สอนพวกเขา เพื่อท่านจะได้อิ่มท้อง หรือมีบ้านดี ๆ" และถ้าคุณหาเงินได้ คุณทำธุรกิจเพื่อหาเงิน เลี้ยงตัวเอง และคนที่อยู่ในความอุปการะของคุณ หรือเพื่อเทศนาของคุณเอง จ่ายค่าสอน ทั้งหมดของคุณ พวกเขาจะพูดว่า "อ่า! ท่านไม่ใช่ผู้บำเพ็ญที่แท้จริง เพราะท่านโลภ ท่านต้องการหาเงิน นั่นคือเหตุผลที่ท่านทำธุรกิจ” และทั้งหมดนั้น ดังนั้นอาจารย์จึง ไม่สามารถชนะได้ในโลกนี้ อาจารย์ส่วนใหญ่ตายด้วย ความเจ็บปวดเช่นนั้น คุณก็รู้ คุณอ่านประวัติศาสตร์ ทางศาสนาทั้งหมดแล้วคุณจะรู้แม้แต่ฉันเองก็มีปัญหาของตัวเอง ที่คล้ายกัน ฉันต้องหาเงิน เหมือนคนอื่น ๆ และฉันต้องทำ ธุรกิจบางอย่าง – สิ่งของ ๆฉันเอง การสร้างสรรค์ของฉันเองด้วยซ้ำ เช่น เครื่องประดับ หรือเสื้อผ้า ภาพวาด และสิ่งอื่น ๆ และผู้คนก็วิพากษ์วิจารณ์ฉันเช่นกัน สำหรับการทำธุรกิจ “ในฐานะครูทางจิตวิญญาณ หรือผู้ประกอบวิชาชีพ ฉันไม่ควรทำธุรกิจเลย” ฉันน่าจะ เดินไปตามถนน พร้อมกับกะลาขอทาน ใช่ไหม? ในยุคปัจจุบันนี้ มันไม่เป็นการดี ที่จะใช้ชีวิตอยู่แบบนั้น แม้แต่ในประเทศพุทธ ผู้คนไม่ทำอย่างนั้น ยังคงมีประเพณีอยู่บ้าง ในบางประเทศในเอเชีย พวกเขาออกไปบิณฑบาตอาหาร วันละครั้ง และสาวกของพระพุทธศาสนา จะถวายอาหารแก่พวกเขา และในประเทศอินเดีย ประเพณียังคงเป็นเรื่องปกติมาก ที่พระภิกษุทั้งหลาย ไม่มีเงินแล้วออกไป และพึ่งพาอาหาร หรือเสื้อผ้าที่รับการถวายจากสาวก แต่ทุกวันนี้ ผู้คนนับถือศรัทธาทุกประเภท และพวกเขาไม่ได้ รักษาประเพณีจริง ๆ ฉันจึงรู้จักพระภิกษุหลายรูป ผู้ที่หิวโหยมาหลายวัน และไม่มีอาหารและแม้กระทั่งคนของฉันเอง บางคนยังวิจารณ์ฉัน ต่อหน้าฉัน เช่น ถ้าฉันต้องการที่จะให้ สำหรับภัยพิบัติบางอย่าง หรือบางองค์กร เป็นเงิน 20,000 เหรียญสหรัฐ แล้วพวกเขาก็วิพากษ์วิจารณ์ฉัน พวกเขากล่าวว่า “ท่านต้องให้ 40,000 เหรียญสหรัฐ” ตอนแรกพวกเขาบอก “50,000 US$” แล้วฉันก็พูดว่า “ไม่ ไม่สามารถ” และพวกเขาก็บอกว่า “40 (พัน)” เถียงกันกลับไปกลับมา เช่นนั้น ฉันบอกว่า "ฉันไม่ได้มีรายได้มากขนาดนั้น" ฉันแต่งตัวดี ฉันใส่เครื่องประดับ และทุกสิ่งเหมือนอย่างคนรวย แต่นี่เป็นเพียงเพราะว่า ฉันสร้างสรรค์งานพวกนั้น มันจึงราคาถูกสำหรับฉันที่จะสวมใส่ แต่ก็ไม่ได้มีไว้สำหรับฉันที่จะเก็บไว้ มันเหมือนกับการโฆษณา เพื่อให้ผู้คนเห็นว่ามีอะไรใหม่ เพื่อให้พวกเขาสามารถซื้อได้ เพราะถ้าฉันไม่ได้ ขายเสื้อผ้าให้พวกเขา ถ้าฉันไม่ผลิตเสื้อผ้าเหล่านี้ หรือเครื่องประดับ แล้วคนที่ต้องการของเหล่านั้น ก็ยังจะซื้อจากข้างนอกอยู่ดี พวกเขาจะใช้เงินของพวกเขา ไปซื้อเครื่องประดับข้างนอกก็ได้ และฉันคิดว่าการสร้างสรรค์ของฉัน เครื่องประดับและเสื้อผ้า มีความสวยงามมาก ดังนั้น หากพวกเขาต้องการซื้อมัน มันคุ้มค่าจริง ๆ พวกเขาจะต้องซื้อของเหล่านั้นอยู่ดี ทั้งจากของฉัน หรือจากคนนอก มันก็เหมือนกันและเงินทั้งหมดนี้ฉันใช้ สำหรับโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ หรือเพื่อบรรเทาสาธารณภัย ฉันใช้สิ่งที่ฉันมี ฉันไม่สามารถใช้มากกว่านั้นได้ เพราะฉันไม่อยากเป็นหนี้ ธนาคารใด ๆ ฉันใช้ตามที่มีของตัวเอง แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันมีมาก ฉันมีมากก็จริง แต่ก็ไม่ได้มากจนเกินไป เรามีเงินเพียงพอที่จะใช้จ่าย- มากเกินพอนิดหน่อย— แต่คุณไม่เคยรู้ เช่น ในภาวะโรคระบาด ฉันต้องใช้จ่ายมาก โดยไม่ได้รายได้อะไรมากนัก เพราะคนไม่มา และซื้อของ เป็นต้น เช่นนั้น มันสำหรับวันที่ยากลำบาก ทุกคน ไม่ใช่แค่ตัวฉันเอง จำเป็นต้องประหยัดเงิน เราพูดว่า “เก็บเงินไว้ใช้ในวันขัดสน” เราทุกคนรู้สิ่งนั้นดี และฉัน ต้องดูแลเสมอเพื่อที่ โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ของเรา เป็นต้น จะต้องดำเนินต่อไป การเผยแพร่สัจธรรมของเรา และธรรมะของเราจะดำเนินต่อไป และการบริจาคของเรา เมื่อใดก็ตามที่ผู้คนต้องการ การบรรเทาภัยพิบัติบางกรณี เรามีส่วนร่วม มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ - เช่นกัน มากเท่าที่สวรรค์อนุญาต เพราะถ้าฉันให้มากกว่านี้ นั่นอาจไม่ช่วยพวกเขาเลย พวกเขาอาจมีกรรมอย่างอื่น อะไรแบบนั้นเงินของฉันไม่ใช่เงิน "ของฉัน" การบริจาคไม่ใช่การตัดสินใจของฉัน ฉันทำทุกอย่าง ตามพระประสงค์ของพระเจ้า นั่นเป็น เหตุผลที่ฉันขอบคุณพระเจ้าเสมอ และถึงแม้ว่าฉันจะสามารถ หาเงินได้ นั่นคือพระคุณของพระเจ้าด้วย และการสนับสนุนจากสวรรค์ หลายคน อาจมีความสามารถมากกว่าฉัน พวกเขาก็ทำเครื่องประดับหรือเสื้อผ้า แต่พวกเขาไม่ได้ หาเงินได้มากขนาดนั้น หรือพวกเขา อาจจะไม่ประสบความสำเร็จ ในการทำธุรกิจ ดังนั้นทุกสิ่ง จึงเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า ถ้าฉันประสบความสำเร็จ ในการหารายได้หรือไม่นั้น ทุก ๆ สิ่งคือ เป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้า ไม่ว่าเราจะดำเนินการทำ โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ต่อไปหรือไม่ฉันไม่ชอบที่จะรับเงินบริจาค ฉันไม่ชอบที่จะขอร้องผู้ติดตามฉัน ลูกศิษย์ของฉัน ผู้ศรัทธาของฉัน เพื่อให้สิ่งใด ๆแก่ฉัน เพราะว่า พวกเขาก็มีชีวิตที่ยากลำบากเช่นกัน ฉันไม่เคยรู้ว่าศิษย์ของฉันคนไหน มีรายได้เท่าไร ฉันไม่เคยถามพวกเขา พวกเขาทำเงินได้เท่าไหร่ ฉันไม่เคยถามสิ่งที่พวกเขาทำ เพื่อหาเลี้ยงชีพ ปัจจุบันนี้ เพราะเรามี โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ เราก็แนะนำสิ่งที่พวกเขาทำด้วย เพื่อไม่ให้ผู้คนคิดว่า เราทุกคนกำลังนั่งอยู่ที่นั่น รอให้รัฐบาล สนับสนุนเงินทุนให้เรา หรือกินเงินภาษีของคุณ เป็นต้น เช่นนั้นเราทำทุกอย่าง อย่างเปิดเผย นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องบอก สิ่งที่พิธีกรทำ และทั้งหมดนั้น เฉพาะที่พิธีกร หรือบุคลากร คนในทีมอนุญาตเท่านั้น มิฉะนั้น เราจะไม่ให้พวกเขา เป็นพิธีกร หากพวกเขาไม่ต้องการ พวกเขาทั้งหมด โดยส่วนตัวแล้วพวกเขาต้องการทำ นอกจากนี้ เรายังไม่ให้ ข้อมูลของพวกเขา – ไม่ใช่ทั้งหมด ข้อมูลที่สมบูรณ์ - เพื่อปกป้อง ความเป็นส่วนตัวของพวกเขาดังนั้นคุณจะเห็นว่า หากฉันหาเงินได้ ผู้คนยังวิพากษ์วิจารณ์ ถ้าฉันให้เงิน แม้แต่คนของฉันเอง ก็ยังวิพากษ์วิจารณ์ บอกฉันว่าทำไมฉันให้น้อย ฉันหวังว่าฉันจะให้มากกว่านี้ เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ฉันขี้อายและเขินอายมาก ซึ่งฉันไม่สามารถให้มากไปกว่านี้ได้ แต่เราทุกคนก็ทำสิ่งที่เราทำได้ใช่ไหม? ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ควรวิจารณ์ฉัน สำหรับการให้เพียงเล็กน้อย หรือการหารายได้ หรืออะไรทำนองนั้น เราทุกคนต่างก็มีกรรมเป็นของตัวเอง เพื่อเติมเต็ม เราทุกคนมีหน้าที่ต้องทำ ในโลกนี้ก็เป็นเช่นนั้นPhoto Caption: สายฝนแห่งรัก? โอ ใช่!
