การทำความเข้าใจพฤติกรรม ของของเพื่อนชาวสัตว์ของเรา

เพื่อให้เข้าใจเพื่อนสัตว์ ของคุณอย่างถ่องแท้ คุณต้องรู้ว่าอะไรเป็นเรื่องปกติสำหรับ ชนิดของพวกเขา และอะไรที่ไม่ปกติ วันนี้เราจะมาสำรวจพฤติกรรม ของเพื่อนๆ ในอาณาจักร ชาวแมว และชาวสุนัข

ผู้มาจาก อาณาจักรสุนัขถือว่าเป็น เพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ และดังนั้นเป็น ตัวเลือกยอดนิยมอย่างเป็นเพื่อน เนื่องจากมนุษย์ส่วนใหญ่ไม่สามารถ สื่อสารด้วยวาจาหรือโทรจิต กับเพื่อนขนปุยได้ พวกเขาจึงอาศัย ภาษากายหรือเสียงทางร่างกายของ พลเมืองสัตว์ เพื่อเข้าใจพฤติกรรมของพวกเขา

เมื่อพวกเขามีความสุข พลเมืองสุนัข จะแสดงท่าทางที่ผ่อนคลาย ในขณะเดียวกันกระดิกหาง และหูของพวกเขาตั้ง ในตำแหน่งที่เป็นธรรมชาติ โค้งตัวอย่างขี้เล่นด้วยข้อศอก อยู่บนพื้นและ ยกก้นขึ้นเป็นท่าสามัญว่า "มาเล่นกับฉัน" พร้อมกับกระดิกหางสูงแรง และเห่าแบบตื่นเต้นอย่างช่างเล่น ในเวลาเช่นนี้ใบหน้าของ เพื่อนสุนัขจะเปล่งประกาย ความรักและความสุข

ชาวสุนัขที่มีกังวล จะซุกหางไว้ใต้ลำตัว กับหูของเขาดันไปด้านหลัง และหัวก้มต่ำ หากนอนราบเขาอาจหัน หัวหนี หลีกเลี่ยง การสบตา โดยให้หูไปข้างหลัง และเลียริมฝีปาก การเห่ามากเกินไป การหอบ การย่างเท้า และโดยทั่วไปการ แสดงอาการไม่สงบเป็นพฤติกรรมที่ ควรมองหาสิ่งบ่งบอกถึงความเครียด

พลเมืองสุนัขที่โกรธหรือไม่แน่ใจ จะแสดงพฤติกรรมดังต่อไปนี้ พวกเขาจะมีท่าทางแข็งทื่อ หูตั้งขึ้น ผมตั้งขึ้น ตามองคุณด้วย รูม่านตาขยายใหญ่ และหาง ตั้งขึ้นและแข็งทื่อ หรือพวกเขาจะยืนโดยให้น้ำหนักตัว ไปทางด้านหลัง เอียงศีรษะขึ้น ปากแน่นพร้อมเผยฟัน และหูถูกดันไปด้านหลัง หรือแม้แต่คำรามด้วย ถ้างอตัว กับหูแบน หางอยู่ระหว่างขา และ โชว์ฟัน พวกเขาไม่มีความสุข

ท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ (วีแกน) ผู้มีเมตตาที่สุดของเรา ยังกล่าวสิ่งที่ ตรงกันข้ามกับความเชื่อที่นิยมกันว่า พลเมืองจากอาณาจักรสุนัข ไม่ชอบถูกกอด

(มีที่เขียนไว้ว่า คนไม่ควร กอดคนพลเมืองสุนัขของพวกเขา) แน่นอนว่านี่ เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ทุกคนกอดพลเมืองสุนัขของพวกเขา เวลาพวกเขารักพวกมัน (ใช่ครับ) และเมื่อพวกเขากลับจากที่ทำงาน พวกเขารู้สึกว่าต้องการความรัก พวกเขาต้องการการต้อนรับ และมันเป็นเพียงสัญชาตญาณ (ใช่ครับ เป็นอย่างนั้นเลย) แต่ประเด็นคือ พวกคนได้ทำ การวิจัยและพบว่า แบคทีเรียจำนวนมาก เช่น อี.โคไล และสิ่งอื่น ๆ เหล่านี้ ถูกนำติดมาในอุ้งเท้าของ พลเมืองสุนัขที่เข้าไปในบ้าน (โอ้ ว้าว) [...]

และพลเมืองสุนัข ก็ไม่ชอบการกอดด้วย พลเมืองสุนัขบอกฉันสิ่งนั้น (โอ้ จริงเหรอ?) พวกเขายังบอกผู้สื่อสาร บางคนด้วยว่า สุนัขไม่ชอบการกอดเลย สุนัขส่วนใหญ่ไม่ชอบการกอด เพราะพวกเขาแตกต่างจากเรา (ว้าว) แต่ แม้แต่มนุษย์ คนจำนวนมากไม่ชอบถูกกอด (ใช่ครับ นั่นก็จริงเช่นกัน) หากคุณกอดชาวสุนัขของคุณ ก็คือคุณจะต้องจ่าย ผลที่ตามมา มิฉะนั้นให้ลองทำความสะอาดให้ดี ล้างอุ้งเท้าของพวกเขาด้วย น้ำอุ่นและเช็ดให้แห้ง ก่อนที่จะก้าวเข้าไปในบ้าน และเช็ดพวกเขาด้วย น้ำส้มสายชู เช่น 40/60 น้ำส้มสายชู 40% น้ำ 60% แล้ว เช็ดบริเวณที่พลเมืองสุนัขเดิน [...] หากคุณไม่สามารถปล่อยให้ พลเมืองสุนัขของคุณนอนตามลำพัง และคุณชอบที่จะนอนกับพวกเขา คุณต้องทำอย่างนั้น ไม่เช่นนั้นสุนัขจะไม่ชอบ ถูกกอด (ใช่ค่ะ) ธรรมชาติของพวกเขาคือ การระวังตัวอยู่เสมอ

ธรรมชาติของพวกเขาเป็นกังวล พวกเขาระวังตัวเอง พวกเขาไม่ชอบถูกกักขัง แม้จะอยู่ ในอ้อมกอดอันอบอุ่นของคุณก็ตาม พวกเขารู้สึกถูกจำกัด แล้วก็ ต้องการไปวิ่ง (โอ้) และถ้าพวกเขาต้อง ควบคุมตัวเองไม่ให้วิ่ง กับความวิตกกังวลภายในการอยู่ แล้วสักพักพวกเขาก็จะรู้สึกไม่สบาย (โอ้ ว้าว) พวกเขาอาจรู้สึกเจ็บปวด และ ปวดเมื่อยตามข้อต่อ หรือสภาพจิตใจไม่ดีนัก ในความรู้สึกทางจิตทุกวัน (โอ้ ว้าว โอเค) บางทีพลเมืองสุนัข บางตน อาจคุ้นเคยกับมัน ฉันไม่แน่ใจว่าสุนัขทุกตัว เป็นเหมือนกันหรือไม่ (โอเคครับ อาจารย์ ขอบพระคุณ)

พลเมืองสุนัขบางประเภท ได้รับความสนใจ เนื่องจากมีเหตุการณ์ที่ทำให้ พวกเขาดูเป็นอันตราย คุณร็อบ เบย์ส นักพฤติกรรม ชาวสุนัขและผู้จัดการฝึกอบรม กล่าวว่า "โดยพื้นฐานแล้ว มันเกี่ยวกับการเป็นเจ้าของ สัตว์เลี้ยงอย่างมีความรับผิดชอบ และการให้ความรู้ตัวคุณเองเรื่อง คุณลักษณะของสัตว์เลี้ยงของคุณ สภาพแวดล้อมของสุนัข มีผลกระทบอย่างมาก" ดังนั้น หากเพื่อนของคุณก้าวร้าว ก็ให้ขอความช่วยเหลือจากมืออาชีพ เช่น ครูฝึกส่วนตัว หรือนักพฤติกรรมพลเมืองสัตว์ เขาหรือเธอจำเป็นต้องเข้าใจ ไม่ใช่ประณาม

หากคุณประสบปัญหาด้านพฤติกรรม และ/หรือความเครียดร่วมกับ เพื่อนชาวสุนัข ของคุณ คุณสามารถเรียนรู้เคล็ดและวิธีล่อ จากสมาคมอเมริกัน เพื่อป้องกันการกระทำทารุณกรรม ถึงสัตว์®(ASPCA®) ราชสมาคม เพื่อป้องกันการกระทำทารุณกรรม ต่อสัตว์ (RSPCA) หรือผู้ฝึกสอนหรือนักพฤติกรรม ชาวสัตว์ในท้องถิ่นของคุณ ช่องสำหรับเพื่อนสี่ขาของคุณ ได้การสร้างขึ้น ชื่อ DogTV ซึ่งมีให้บริการ ในสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร บราซิล และเม็กซิโก เป็นความคิดที่ดีจริง ๆ!

ตอนนี้เรามาดูพฤติกรรมของ เพื่อนแมวกันดีกว่า พลเมืองที่สวยงาม ของอาณาจักรแมวมี ประสาทสัมผัสที่ได้การพัฒนาสูง ว่องไวและเป็นอิสระ และมีการสื่อสาร ที่หลากหลาย เช่นเสียงร้องเหมียว เสียงฟื้อ คำราม เสียงฟู่ ร้องหง่าว ๆ และเสียงระรัว มาเรียนรู้เกี่ยวกับ ภาษาทางกายทั่วไปที่ เพื่อนแมวของเราใช้กัน

เมื่อคุณเห็นชาวแมว กลิ้งบนพื้น อาจ หมายความว่าเธอชวนคุณมาเล่น หรือยอมจำนนต่อคุณ เมื่อคุณเห็นเพื่อนแมว หรี่ตามองคุณ นั่นหมายความว่า พวกเขามีความสุข! หากพวกเขาค่อย ๆ หลับตา ขณะมองคุณ นี่แสดงว่าพวกเขาเชื่อใจคุณ การดมหางเป็นพฤติกรรมที่พบ บ่อยมากในแมว ดังนั้นเมื่อชาวแมวของคุณเอาหาง มาหาคุณ มันเป็นวิธีหนึ่ง ในการพูดว่า "สวัสดี"

บางครั้งคุณอาจเห็นแมว ขดตัวอยู่ในการนอนหลับ ตำแหน่งนี้มีไว้เพื่อรักษา ความร้อนในร่างกายเมื่อ อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เย็น การกระทำของชาวแมวทั่วไป อีกอย่างหนึ่งก็คือการนวด ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่าการนวด เป็นลักษณะที่หลงเหลือมา ตั้งแต่สมัยยังเป็นลูกแมว การกระทำแบบนี้บนหน้าอกของเธอ ช่วยให้แม่ผลิตน้ำนม อย่างไรก็ตาม หากเพื่อนแมวของคุณ นวดแรง ๆ ก็อาจทำให้ขาและอุ้งเท้า ของพวกเขาเสียหายได้ ในกรณีเช่นนี้ แนะนำให้ไปพบ สัตวแพทย์เนื่องจากเพื่อนของคุณ อาจเจ็บปวดหรือรู้สึกเครียด

นอกเหนือจากการให้ความสนใจ กับการเคลื่อนไหวของหู จมูก ปาก และร่างกายของชาวแมว การเคลื่อนไหวของหางยังเป็น ตัวบ่งชี้ความรู้สึก ที่สำคัญอีกด้วย เมื่อชาวแมว ยกหางของพวกเขาขึ้นสูง พวกเขาแสดงให้เห็นว่า เขาพอใจกับคน ที่อยู่ในห้อง งอปลายหางเล็กน้อยแสดงว่า พวกเขามีความสุขมาก

สิ่งที่ตรงกันข้ามจะใช้กับ เมื่อหางอยู่ต่ำ นี่อาจเป็นสัญญาณของความก้าวร้าว ดังนั้นถึงเวลาที่ต้องให้ความสนใจ และค้นหาสิ่งที่กวนใจพวกเขา การเอาหางไว้ใต้ลำตัว หมายถึงความกลัวหรือการยอมจำนน เพราะมีบางสิ่งบางอย่าง ทำให้พวกเขากังวล เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น ให้เวลา เพื่อนแมวของคุณตามลำพังบ้าง

ชาวแมวจะพองหางขึ้น หรือฟาดไปมาอย่างรวดเร็ว หากพวกเขาโกรธ หรือหวาดกลัว ดังนั้นเมื่อ พฤติกรรมเหล่านี้เกิดขึ้น วิธีที่ดีที่สุด คือให้พื้นที่แก่ เพื่อนขนปุยของคุณและค้นหาสาเหตุ ของพฤติกรรมของพวกเขา บางครั้งคุณอาจเห็น พลเมืองแมวส่ายหางช้า ๆ จากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง นี่เป็นวิธีของพวกเขาในการแสดงว่า พวกเขามุ่งความสนใจไปที่บางอย่าง เช่น การรออาหาร

คุณเคยสงสัยเกี่ยวกับจุดประสงค์ ของหนวดชาวแมวหรือไม่? ขนบนใบหน้าเหล่านี้มี บทบาทสำคัญในชีวิต ของพลเมืองจากอาณาจักรแมว มันไม่ได้มีสำหรับแค่การตกแต่ง! ไม่เหมือนเส้นผมของคน หนวดแมวเชื่อมต่อกับ ระบบประสาทของชาวแมว ส่วนปลายมีเซ็นเซอร์ที่เรียกว่า ตัวรับอากัปกิริยา ซึ่งส่งข้อมูลไปยังสมอง เพื่อนแมวของเราประสบ ปัญหาในการมองเห็นสิ่งใด ๆ ที่อยู่ตรงหน้าในระยะ ใกล้กว่า 30 เซนติเมตร (11 นิ้ว) ดังนั้นพวกเขาจึงใช้หนวด ช่วยนำทาง ในสภาพแวดล้อมรอบ ๆ เมื่อหนวดสัมผัสกับวัตถุ พวกเขาจะเรียนรู้เกี่ยวกับขนาด ตำแหน่ง และพื้นผิวของมัน ความสามารถนี้มีประโยชน์อย่างมาก ในเวลากลางคืน

พลเมืองแมวใช้หนวดเพื่อ สื่อสารกับ พลเมืองสัตว์อื่น ๆ และกับมนุษย์ พวกเขามีกล้ามเนื้อเล็ก ๆ รอบหนวด ดังนั้น เมื่อเกิดความเครียด พวกเขาสามารถชี้หนวด ไปทางภัยคุกคาม และผ่อนคลาย เมื่อพวกเขามีความสุข เช่นเดียวกับขนตามนุษย์ หนวดมีไว้เพื่อปกป้อง พลเมืองแมว ยกตัวอย่าง โดยให้มันตรวจจับ วัตถุมีคมเพื่อปกป้อง ใบหน้าและดวงตาของพวกเขา

คุณเคยสงสัยบ้างไหมว่า ทำไมพลเมืองแมวถึงเป็นที่รู้กันว่า ลงพื้นด้วยเท้าตลอดเวลา? ต้องขอบคุณหนวดของพวกเขา! เมื่อชาวแมวอยู่ในอากาศ แรงโน้มถ่วงจะดึงหนวดของพวกเขา เพื่อบอกว่าพวกเขาอยู่ตรงไหน สัมพันธ์กับพื้น และช่วยให้พวกเขาลงมาบนพื้น อย่างปลอดภัยด้วยเท้า ดังนั้น จึงเป็นเรื่องสำคัญที่คุณจะ ไม่ตัดหนวดของเพื่อนแมว เพราะมันจะทำให้พวกเขา รู้สึกหลงทางและสับสน หากพวกเขาสูญเสียหนวดไปหนึ่ง หรือสองเส้นตามธรรมชาติ ไม่ต้อง กังวล มันจะงอกขึ้นมาใหม่