นั่งสมาธิเพื่อช่วยประเทศของคุณและโลก

Host: ในวันเสาร์ที่ 16 ตุลาคม ระหว่างการทำฌานสมาธิของท่าน เพื่อโลกนี้ ท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ ที่รักที่สุดของเรา ได้เมตตาสละเวลา เพื่อส่งข้อความด้วยใจรัก ถึงสมาชิกสมาคมของเรา ที่ได้ไปรวมตัวกัน ที่อาศรมนิวแลนด์ ในไต้หวัน หรือที่รู้จักกันว่า ฟอร์โมซา สำหรับการทำสมาธิกลุ่ม ท่านอาจารย์กล่าวแสดง ความรักและความซาบซึ้งของท่าน สำหรับช่วงเวลาดี ๆ ในอดีต และปรารถนาให้มีอนาคตที่สดใส

สวัสดี ทุกคน (สวัสดีค่ะ/ครับ อาจารย์) […] ไม่ได้พบคุณเป็นเวลานาน ฉันหวังว่าคุณทุกคนสบายดี และครอบครัวของคุณสุขภาพดี และมีความสุข […]

คุณคิดถึงฉันไหม? (คิดถึงค่ะ/ครับ) อาจจะไม่ คุณทุกคนโตแล้ว ฉันเป็นคนเดียวที่ไร้เดียงสา และยังคิดถึงคุณ ใช่ ฉันคิดถึง ฉันคิดถึงช่วงเวลาที่มีความสุข ที่เราได้อยู่ด้วยกัน ผ่อนคลายมาก สงบสุขและง่าย ๆ โดยไม่มีความกดดันมากมาย เราร้องเพลงและเต้นรำด้วยกัน และบาร์บีคิว […]

ไม่นานมานี้ พวกเขาฉาย การฉลองวันไหว้พระจันทร์ ที่เราจัดไป อาจจะในปี 1992 […] ตอนที่ฉันดูภาพเก่า ๆ ฉันไม่รู้ว่า พวกเขาตัดต่อมันหรืออะไร โอ้! ฉันดูดีมาก และสาวมาก! […]

ฉันได้ยินพวกเขาร้องเพลง “มหาสมุทรบริสุทธิ์” คุณจำได้ไหม? “มหาสมุทรอันบริสุทธิ์ ยิ่งใหญ่และสง่างาม ได้มาจากสวรรค์ มันไหลมาไกลจากต้นกำเนิดของมัน”

และ “แฮปปี้โยคี” […]

และโดยเฉพาะตอนที่ฉันได้ยิน “ระลึกถึงพระคุณของอาจารย์ ตอนเทศกาลวันไหว้พระจันทร์” ใช่ไหม? โอ้ ฉันประทับใจมาก มันงดงามมาก ฉันฟังมัน มากกว่า 10 ครั้ง […] ฉันฟังมัน ตอนที่ฉันเหนื่อย แล้วก็กลับไปทำงานต่อ ฉันฟังมัน ทุกเมื่อที่ฉันอยากฟัง […]

มันงดงามและประทับใจมาก ในตอนนั้น ทุกคน กำลังร้องเพลงอย่างจริงใจ และเสียงของพวกเขา ไพเราะมาก ๆ เช่นกัน เสียงของพวกเขาก็อ่อนเยาว์มาก และไพเราะมาก […] พวกเขาอาจจะร้อง จากใจของพวกเขา ฉันเลยประทับใจ […]

ฉันบันทึกเพลงนั้น ในไอโฟนอันเล็ก ๆ ของฉัน มือถือ เพื่อที่ฉันจะได้ฟังมัน ทุกเมื่อที่ฉันอยากฟัง […] ฉันพกมันไปกับฉัน แม้แต่ตอนที่ฉันออกไปข้างนอก เพื่อให้อาหารผีเสื้อ […]

ตอนที่ฉันได้ยินเพลงเหล่านั้น ฉันประทับใจมาก และฉันคิดถึงคุณ ตอนนั้นเรามีความสุขกว่านี้ […]

เราผ่อนคลายมากตอนนั้น เรามีความกดดันต่าง ๆ หลายอย่าง แต่เราไม่ยุ่ง เท่ากับตอนนี้ ยุ่งมาก ทั้งภายในและภายนอก

ฉันยังอยู่ที่ที่ของฉัน เพื่อเข้าฌานของฉันต่อไป และทำสมาธิ มากเท่าที่จะเป็นไปได้ มันอาจจะประโยชน์มากกว่า คุณทำสมาธิที่ที่ของคุณ แล้วฉันก็ทำสมาธิที่ที่ของฉัน โอเคนะ? เราเป็นหนึ่งเดียวกัน เมื่อเวลาสิ้นสุดลง ฉันจะไปพบคุณ โอเคนะ? (ดีมากค่ะ/ครับ) ได้โปรดอดทน แม้ว่าเราไม่ได้เห็นกันและกัน เรายังเชื่อมโยงใจต่อใจ และจับมือกันไป […]

โอเค ฉันขอให้คุณมีฌานที่มีความสุข สองสามวันนี้ มีความสุขกับประสบการณ์ภายใน ที่ยอดเยี่ยม เจิดจรัส ประสบการณ์สวรรค์ แล้วคุณจะมีวันที่ดีขึ้น ตอนที่คุณกลับบ้าน และให้ประโยชน์แก่ประเทศ บรรยากาศที่เจิดจรัส และมีความสุข ที่คุณนำกลับบ้านสามารถช่วย ตัวคุณเอง ครอบครัวของคุณ ผู้คนในหมู่บ้านของคุณ ในประเทศและในโลกนี้ โอเคนะ? ตอนนี้ สำหรับเรา มันไม่มีสิ่งอื่นใดที่สำคัญกว่านี้ […]

ไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ยังดีอยู่ และดูจะปกติมากกว่า ประเทศอื่นบางประเทศ ไม่ได้ใช้ชีวิตเช่นนี้ และโชคดีเช่นนี้ พวกเขายังเต็มไปด้วย โรคระบาด ซึ่งทำให้พวกเขาทุกข์ทรมานมาก โรคระบาดนี้ จะไม่ละเว้นโลกของเราจริง ๆ และได้สร้างความเสียหาย ในหลาย ๆ ด้าน มันไม่แค่ทำร้ายร่างกาย ทำร้ายบุคคลหรือกลุ่มต่าง ๆ มันยังส่งผลกระทบต่อทั้งสังคม ประเทศและโลกนี้ ว้าว! นานกว่าหนึ่งปี ทุกหนแห่งถูกล็อกดาวน์ มันเหมือนถูกบังคับ ให้เข้าฌาน […] พวกเขาถูกบังคับล็อกดาวน์ ถูกบังคับ […]

พวกเขาถูกบังคับจริง ๆ ให้ล็อกดาวน์ พวกเขาถูกบังคับ มันมีทางแก้ปัญหาที่ดีมาก […]

แค่ปรับรับการกินอาหารวีแกน แล้วทั้งโลกนี้ จะแตกต่างไป ทั้งโลกจะส่องสว่าง และโรคระบาดจะหายไป โดยไม่ต้องมี การใช้ยาใด ๆ เพราะบางครั้งยา จำเป็นต้องใช้การทดลองกับสัตว์ […] มันเจ็บปวดมาก ตอนที่ฉันเห็นพวกเขาถูกทดลอง ฉันไม่รู้สึกอยาก กินยาอะไรอีกต่อไป ฉันรู้สึกเหมือนว่าหัวใจของฉัน ถูกเฉือดโดยใครสักคน ฉันรับไม่ได้จริง ๆ ฉันยังไม่ได้พูดถึง สัตว์ต่าง ๆ ที่ถูกฆ่าเพื่อผู้คน เพื่อมนุษย์ บางครั้ง ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ได้อย่างไร แต่ฉันก็ยังทน และมีชีวิตต่อเพื่ออธิษฐานให้พวกเขา เพื่อต่อสู้เพื่อพวกเขา มิฉะนั้น ปราศจากเป้าหมายนี้ ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อ ในโลกนี้ได้จริง ๆ มันมีความทุกข์ทรมานมากมาย ทุกหนแห่ง เจ็บปวดจนทนไม่ไหว […]

ฉันเห็นความทุกข์ของผู้อื่น เป็นความทุกข์ของฉันเอง เมื่อเห็นพวกเขาทุกข์ทรมานมาก ฉันรู้สึกท้อแท้และหมดหนทาง บางครั้งฉันก็ได้รับ ข้อความจากพวกเขาบอกฉันว่า “ใช่ มันมีประโยชน์ อาจารย์ มันช่วย” […]

ความคืบหน้าช้าเกินไป และสรรพสัตว์ทั้งหลาย กำลังทุกข์ทรมานมากเกินไป สัตว์ทั้งหลายกำลังตายอย่างเลวร้าย นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้สึก บางครั้งตอนที่พวกเขาส่ง ข่าวดีมาให้ฉัน แล้วฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง และดำเนินชีวิตต่อไปได้

ขอบคุณมากสำหรับการสนับสนุน ของคุณ การสนับสนุนทางจิตวิญญาณ และสนับสนุนผ่าน การปฏิบัติทางจิตวิญญาณ คุณได้นั่งสมาธิ ที่บ้านอย่างขยันขันแข็ง เมื่อมีโอกาสเช่นนี้ คุณมาอย่างรวดเร็ว เพื่อทำสมาธิกลุ่ม เพื่อช่วย ประเทศและโลก […]

ดังนั้น ขอบคุณพระเจ้าเช่นกัน ตอนคุณนั่งสมาธิ และก่อนที่คุณจะอธิษฐาน ขอบคุณสวรรค์และโลกด้วย เหล่าพุทธะและนักบุญทั้งหลาย ในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ที่สนับสนุนเรา ฉันขอบคุณพวกเขาทุกวัน สำหรับการรักษาโลกนี้ให้สงบสุข เท่าที่จะเป็นไปได้ และรักษาไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ให้สงบสุข ไม่มีสงคราม

ถ้าคุณเปลี่ยนเป็นวีแกน มันจะไม่มีสงคราม สิ่งนี้แน่นอน พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้เช่นกัน ถ้าไม่มีกรรมของการฆ่า เราจะไม่ถูกฆ่าด้วยสงคราม ได้โปรดบอก เพื่อน ๆ และญาติ ๆ ของคุณ ให้เป็นวีแกน เพื่อที่จะช่วยประเทศ ช่วยพวกเขาเองและช่วยโลก คุณก็รู้ดี ว่าสงครามจะก่อการทำลายล้าง และความทุกข์ทรมาน ไม่ว่าใครชนะหรือแพ้ มันจะยังนำมา ซึ่งความทุกข์ทรมานมากมาย การเป็นวีแกนจะรับรอง สันติภาพและสันติภาพถาวร ได้โปรดบอกทุกคน ขอบคุณ รู้แจ้งมากขึ้น […]

ฉันจำได้ตอนที่ฉันเพิ่งมาถึง ฉันไม่มีที่พัก เงิน และไม่รู้จักใคร อย่างไรก็ตาม น่าแปลกใจ พวกคุณ ชาวไต้หวัน (ชาวฟอร์โมซา) ต่างปฏิบัติต่อฉันอย่างดี ทุกคนที่ฉันได้พบ ปฏิบัติต่อฉันอย่างดี […] ฉันไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด แต่พวกเขามักจะ ทำมาถวายให้ฉันเสมอ ฉันไม่ต้องการมากนักจริง ๆ สำหรับตัวฉันเอง การเป็นผู้สละทางโลก ฉันกินอาหารง่าย ๆ และสวมใส่ เสื้อผ้าแค่ไม่กี่ชุด ฉันสบายใจทุกที่ที่ฉันไป ฉันผ่อนคลายและมีความสุข มากกว่าที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ฉันควรจะมี ความสุขในแบบที่ต่างไป เพราะฉันสามารถช่วย สรรพสัตว์ได้มากขึ้น จึงรู้สึกมีความสุขมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ยิ่งฉันช่วยมากขึ้น ฉันยิ่ง รู้สึกถึงความเจ็บปวดของพวกเขา […]

ตอนนี้ มันราวกับว่า ฉันเองเป็นคนทุกข์ทรมาน ก่อนหน้านี้ ฉันแค่รู้ ว่าพวกเขากำลังเจ็บปวด นั่นคือเหตุผลที่ฉันอยากออกจากบ้าน เพื่อเป็นผู้สละทางโลก แต่ตอนนี้มันไม่มีที่ไหน ให้หนีได้ ทุกที่ก็เหมือนกัน […] ความเจ็บปวดไม่จากฉันไป ฉันก็ไม่อยากให้มันจากฉันไป แค่ว่า ฉันหวัง ว่าสรรพสัตว์จะทุกข์ทรมานน้อยลง

บางครั้ง การดูทีวี ทีวีของเรา รายงานข่าวของเรา ฉันรู้สึกว่าโลกนี้ ได้ดีขึ้นด้วย คนมากขึ้นได้เข้าใจ ยอมรับการกินอาหารวีแกน แล้วมองหาสัจธรรมมากขึ้น […] คนหลายล้านคนดูเรา ทางอินเทอร์เน็ตตลอดเวลา ตามที่ฉันนับมันตอนนี้ สามพันล้านคน ได้ดูทีวี โดยประมาณ… […] นั่นหมายถึงประชากรโลก เกือบครึ่งหนึ่ง ฉันได้รู้มันจากภายใน ฉันรู้มันจากภายใน […] สวรรค์บอกฉัน เพื่อที่จะปลอบฉัน ฉันบอก “โอเค ขอบคุณท่าน” ฉันเชื่อมันเมื่อฉันเห็นมัน

อย่างไรก็ตาม ฉันได้ตั้งปฏิญาณไว้แต่ก่อน คำปฏิญาณของฉันคือ: “บุญทั้งหมดของฉัน ถ้าฉันมี จะถูกนำไปให้ แก่คนอื่น ๆ ผู้ทุกข์ทรมานที่สุด เช่น สรรพสัตว์ในนรก พวกที่ไม่มีใครจะช่วย หรือฟังพวกเขาได้ พวกที่ร้องด้วยความเจ็บปวดในความทุกข์ ฉันอยากแบ่งปันผลบุญของฉัน ให้พวกเขาเหล่านั้น" […]

ฉันบอกว่า “ถ้าฉันมีพระพรใด ๆ ฉันจะแบ่งปันให้พวกเขา เพื่อลดความเจ็บปวดของพวกเขา หรือเพื่อปลดปล่อยพวกเขา”

ถ้ามันจริงแท้ที่ประชากรโลก เกือบครึ่งหนึ่ง ได้ดูทีวีของเรา วิญญาณของพวกเขา จะได้รับการช่วยเหลือแน่นอน ถ้าพวกเขาสำนึกผิดมากขึ้น และมองดูภายในมากขึ้น พวกเขาจะได้รับ การทำให้พ้นบาปมากขึ้น […]

เรามาอธิษฐานกันต่อ ใช่ มันมีประโยชน์ มันมีความหวัง และมันมีประโยชน์ มันแค่ช้าเกินไปสำหรับฉัน สรรพสัตว์กำลังทุกข์ทรมาน ทุกวัน ทุกชั่วโมง และทุกวินาที พวกเขาอยู่ในความทุกข์ทรมานทุกขณะ ดังนั้น สำหรับฉัน ความคืบหน้าใด ๆ ช้าเกินไป ช้าเกินไปมาก

ฉันยังคงอดทนต่อไป ฉันทำทุกอย่างที่ฉันทำได้ ออกอากาศทางทีวี กระจายพลังงาน ของฉันออกไปเพื่อช่วยพวกเขา และขอบคุณพวกคุณมาก ๆ สำหรับการสนับสนุนของคุณ การมีผู้บำเพ็ญจิตวิญญาณ เช่นพวกคุณ ฉันรู้สึกสบายใจ

ฉันจำได้ในช่วงปีแรก ๆ ฉันไม่มีใคร รอบตัวฉันตอนนั้น ฉันไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าฉันเป็นอาจารย์ผู้รู้แจ้ง ฉันแค่เดินเตร่ไปมา ขณะที่บำเพ็ญจิตวิญญาณต่อไป ฉันก็แค่ใช้ชีวิตตามปกติ วิ่งไปทั่วโลก ฉันจำได้ว่าในครั้งนั้น คุณ ชาวไต้หวัน (ชาวฟอร์โมซา) เป็นคนกลุ่มแรก ที่รู้ว่าฉันเป็นใคร เนื่องจากเป็นปี 1992 ฉันเพิ่งออกมาไม่นาน เพลงที่คุณร้อง ในช่วงเทศกาลไหว้พระจันทร์ “รำลึกถึงพระคุณของอาจารย์ ในเทศกาลไหว้พระจันทร์” แสดงว่าคุณได้รู้จักฉัน ดีมากและเคารพฉันมาก คุณยังยกย่องฉันในฐานะ พระมารดาของโลกอันยิ่งใหญ่ ฉันประทับใจจริง ๆ เมื่อได้ยินอย่างนั้น […] จนถึงตอนนี้ฉันรู้สึกประทับใจ […]

คุณเป็นคนแรกในโลก ที่จำฉันได้ สนับสนุนฉันและยอมรับฉัน […] ฉันประทับใจมาก หลังจากดูวิดีโอนั้นแล้ว โดยเฉพาะเมื่อได้ยินเพลงนั้น พวกเขาเก่งมากอย่างนั้นได้อย่างไร? มันมีคนดีขนาดนั้น ได้อย่างไร? เพราะฉันไม่ใช่คนจีน และไม่ได้พูดภาษาจีน อย่างคล่องแคล่วตอนนั้น ถึงกระนั้นคุณก็ยังสนับสนุนฉัน ยอมรับฉันและรักฉัน […] คุณแค่มีศรัทธาในตัวฉัน

ฉันคิดว่าพวกคุณ ชาวไต้หวัน (ชาวฟอร์โมซา) นั้นพิเศษมาก ช่างเป็นคนที่พิเศษ […]

ขอบคุณ ประชาชน ของไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ฉันหวังว่าประเทศของคุณ จะอยู่อย่างสงบสุขตลอดไป เจริญรุ่งเรืองและมีความสุข ขอให้พระเจ้าอวยพรคุณ ขอให้เหล่าพระพุทธเจ้า และพระโพธิสัตว์คุ้มครองคุณ และไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ปกป้องโลกของเราจาก ความเลวทรามและเศร้าหมองเกินไป ฉันหวังว่ามันยังมีเวลาบ้าง ให้ฉันได้ทำงานต่อไป และให้โลกกลับใจ คุณแค่ขอให้ฉันโชคดี […] ขอให้ฉันโชคดีในภารกิจของฉัน และประสบความสำเร็จ

โอเค ขอบคุณทุกคน […] อมิตาภะให้พร พระเจ้าอวยพร […] ฉันรักคุณมาก ฉันคิดถึงคุณมาก เจอกันเมื่อเราทำได้

Host: เราอยากแสดงความขอบคุณ อย่างสุดซึ้งของเราต่อความรัก ของท่านอาจารย์ที่รัก และการสนับสนุนจากไต้หวัน หรือที่เรียกว่า ฟอร์โมซา และผู้คนของเขา ซึ่งตัวอย่าง ของการต้อนรับอย่างจริงใจ และกิริยาที่เคารพของพวกเขา สามารถเป็นแรงบันดาลใจให้ทุกคน เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ในอนาคตอันใกล้นี้ โลกของเราจะรู้จักสันติสุข และความสุขที่แท้จริง ที่ซึ่งไม่มีสิ่งมีชีวิตใด ได้รับความทุกข์ทรมานและ เรากู้คืนธรรมชาติที่ไร้กังวลของเรา ดังนั้น เรามาอธิษฐานให้ดาวเคราะห์ วีแกนอย่างเต็มที่มาถึงในไม่ช้า เพราะเป็นวิธีการรักษาที่ง่ายที่สุด สำหรับความทุกข์ยากในปัจจุบันทั้งหมด ขอให้ท่านอาจารย์ผู้เลอค่า มีความสุขกับหัวใจที่สงบ และปลอดภัยตลอดกาล ในการป้องกันอันทรงพลัง ของเทพเจ้าทั้งหลาย

เพื่อรับฟังข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ ช่วงเวลาแห่งความสุขในไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ของท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ โปรดติดตามชม ระหว่างอาจารย์และลูกศิษย์ ในวันอาทิตย์ที่ 7 พฤศจิกายน สำหรับการออกอากาศเต็มรูปแบบ ของข้อความนี้